Ondanks de internationale erkenning van zijn werk, is Campendonk bij het grote publiek relatief onbekend. De laatste jaren treedt hij uit de schaduw van kunstenaars als Kandinsky, Marc, Macke en Klee en beleeft het rijkgeschakeerde oeuvre een ware herwaardering.

Heinrich Campendonk
Schilder, tekenaar, graficus, glazenier
De Duits-Nederlandse expressionist Heinrich Campendonk (Krefeld, 1889 – Amsterdam, 1957) studeerde bij Johan Thorn Prikker in Krefeld en was het jongste lid van der Blaue Reiter, de beroemde kunstenaarsgroep in Zuid-Duitsland rond Wassily Kandinsky, Franz Marc, August Macke en Paul Klee. Naast vrij werk met als terugkerende thema´s de harmonie tussen mens en dier en de onbereikbaarheid van het met de natuur verbonden leven, werkte hij aan opdrachten in de openbare ruimte. Zo maakt hij vele wandschilderingen en glas-in-loodramen. Vanwege de dreiging van het nazi-regime – zijn werk wordt net als dat van Chabot bestempeld als Entartete Kunst – vertrekt hij naar België en vestigt zich een jaar later in Amsterdam. Daar wordt hij benoemd tot hoogleraar monumentale kunsten aan de Rijksakademie en heeft hij een sterke invloed op de ontwikkeling van een grote groep vooroorlogse kunstenaars. Ondanks de internationale erkenning van zijn werk, is Campendonk bij het grote publiek relatief onbekend. De laatste jaren treedt hij uit de schaduw van kunstenaars als Kandinsky, Marc, Macke en Klee en beleeft het rijkgeschakeerde oeuvre een ware herwaardering.

Campendonk ontmoet Chabot
de Holland-Amerika lijn
Of Heinrich Campendonk en Henk Chabot elkaar goed hebben gekend, is niet te zeggen. In ieder geval hebben beiden in 1938 deelgenomen aan de proefvaart van het stoomschip de Nieuw Amsterdam II, het pronkstuk van de Holland-Amerika lijn waaraan zowel Campendonk als Chabot een bijdrage leverde. De Belgische dichter Paul van Ostaijen, met wie Campendonk goed bevriend was, formuleert de overeenkomsten in diverse expressionistische uitingen en disciplines in die tijd in verschillende artikelen. Hij beschrijft deze uitingen niet zozeer in ´stijlgemeenschappelijke zin´, maar als creatieve ruimte voor ´simultane verschijningen´of ´parallelle aspekten´. Vanuit deze invalshoek wordt de verwantschap tussen Chabot en Campendonk nu getoond in een beknopte overzichtstentoonstelling. Te zien zijn zowel voor- als naoorlogse schilderijen, tekeningen, grafisch werk, aquarellen en glas in lood.

Glas in lood
In 1937 maakt Campendonk voor het Nederlandse paviljoen op de Wereldtentoonstelling in Parijs een triptiek in glas in lood. Kunstenaars als Fernand Léger en Pablo Picasso – hij zendt het imposante schilderij ‘Guernica’ in –, dingen mee naar de Grand Prix. Het is Campendonk die met zijn Passievenster in glas in lood de onderscheiding krijgt.

Een monument
voor het expressionisme
Al eerder organiseerde het Chabot museum tentoonstellingen van het werk van Duitse expressionisten als Käthe Kollwitz, Emil Nolde, Otto Gleichmann, Paula Modersohn-Becker en Ernst Ludwig Kirchner, in samenwerking met de desbetreffende monografisch georiënteerde musea en/of collecties in Duitsland. Het Chabot Museum positioneert zich hiermee als een monument voor het expressionisme. De tentoonstelling komt tot stand in nauwe samenwerking met Stadt Museum Penzberg, Kunstmuseen Krefeld en enkele andere Nederlandse en Duitse musea.